میخواهـــــــــــــــــــم پـــــــــــــــــرواز کنم
پـــــــرواز بـا پــــــــــــــــــــــر خیـــــــــــال تــــــــــــو
تـا اوج
تـا آنجــا کـه جــــز مـــــــن و تـــــو کســی نبـاشـــــد
دلــ ـــ ــــم...
یکــــــ مــــــــزرعــه مـی خـــــواد
یکـــــــ تــــــــــــــــــــو
یکـــــ مــــــــــــــــن
چـه پــر هیـاهــــــوست
وقتـــی ستـــــاره هـا بـه هـم آغـــ ـــ ــوشی مـا
چشمــک مـی زننـــد
و مهتــــاب رقــــــص نــــورش را
در بستـــــر عـاشقانــ ـــ ـــه ی مـا اجـــرا مـی کنـــد
و مـا از شـــادی ایـن عشــ ـــ ــ ــق
ماننــد آفتــــاب در طلــــوع فــ ـــ ــردایـی دیگــــر
درهـــــم ذوب مـی شـویــــــم
و چـه خیـالــی ست ایـن پــ ــ ــرواز
وقتـــی مـی دانـــــــــــــــم
تـــ ــ ــ ــو هیـــــــــچ گاه
در زندگــــــی مــن
طلــــــــوع نخواهــ ــ ــ ــی کــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرد
در خلـــــــــــوت ســـــــرد ایــن اتــــاق
دنیــــایـم را بـا تـــــــــــــــــــــو
گــــرم گــــرم نقــــــــاشـی مـی کنـــــــــــــــــــــــــم
درختــــی مـی کشـــــــم
بلنـــــــــــد
بـه بلنــــــــدای قــــامت ســــــــرو مـــاننـدت
گلــــی مـی کشـــــــــــم
ســــــــرخ
بـه سـرخــــــــی لبـــان عــــــــاشقت
رنگیــــن کمــانـی مـی کشــــم
رنگیــــن
بـه رنگینـــی روزهــــــای شـــاد بـا تـــــــــو بـــودن
آجـــرهـای دلتنگــــــــی را
یکــــ بـه یکـــ بـه روی هــم مـی گــــذارم
و خانــــــــه ای مـی ســـــــازم از وجــــــــــــــــــــــــــودت
وجــــــــــــودی کـه روزی
تسکیــــن
دلتنگــــــــــــــــــــــی هـایـم بــــــــود
آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد
بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست
بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است
مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست
باز می پرسمت از مسئله دوری وعشق
وسکوت تو جواب همه مسئله هاست
وقتی می رفتی
چشمت هنوز
جنگلی متلاطم بود
و دریایی آرام
همه ستاره های دنباله دار مرده بودند
و باران
همه پنجره ها را شکسته بود
ندیدی که چگونه سردم شد
و چگونه آه کشیدم
خاطرات با تو بودن را
وقتی رفتی
ریشه هزار شعر نگفته
در بوته های پاییزی خشکید
و من دست ویرانم را
برای گرفتنت دراز کردم
اما چه سود؟؟
یکی بود یکی نبود، اونکه بود تو بودی،
اونکه تو قلب تونبود من بودم.
یکی داشت یکی نداشت،اونکه داشت تو بودی،
اونکه جزتو کسی رو نداشت من بودم.
یکی خواست یکی نخواست،اونکه خواست تو بودی،
اونکه نخواست از تو جدا شه من بودم.
یکی گفت یکی نگفت،اونکه گفت تو بودی،
اونکه دوستت دارم رو به هیچکسی جز تو نگفت من بودم.
تو را گم كرده ام امروز
و حالا لحظه هاي من
گرفتار سكوتي سرد و غمگينند
وچشمانم كه تا ديروز به عشقت مي درخشيدند
نمي داني چه غمگينند
چراغ روشن شب بود
برايم چشم هاي تو
چه خواهد شد؟؟؟
پر از دلشوره ام بي تا ب و دلگيرم...
كجا ماندي كه من بي تو هزاران بار در يك لحظه مي ميرم؟؟؟
هوای دو نفره بارانی ...
می طلبد که تنها نباشی....
دستی را بفشاری...
سینه ای را گرم کنی...
در آغوشی گم شوی...
محو شوی در عشقی پایدار....
خدایا...
دلم نمی آید بگویم لعنت بر باران....
من تنهایم...
گناه عشاق دلداده چیست؟؟
باز ای باران ببار
بر تمام لحظه های بی بهار
بر تمام لحظه های خشک خشک
بر تمام لحظه های بی قرار
باز ای باران ببار
بر تمام پیکرم موی سرم
بر تمام شعر های دفترم
بر تمام واژه های انتظار
باز ای باران ببار
بر تمام صفحه های زندگیم
بر طلوع اولین دلدادگیم
بر تمام خاطرات تلخ و تار
باز ای باران ببار
غصه های صبح فردا را بشوی
تشنگی ها خستگی ها را بشوی
باز ای باران ببار
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
سرویس وبلاگ دهی کویر بلاگ چرا کوير بلاگ ؟آرشیو
آمار سایت
کدهای اختصاصی
| تبليغات | X | |
|
| ||